Φ. Φωτιου: Απαιτούμε από την κατοχική δύναμη να πάρει τις αποφάσεις που απαιτούνται για να δοθεί τέρμα στην αγωνία των συγγενών των αγνοουμένων

«48 χρόνια έχουν περάσει από το μαύρο καλοκαίρι του 74 και πέραν των 750 οικογενειών αγνοουμένων μας εξακολουθούν και αναμένουν απαντήσεις για την τύχη των αγαπημένων τους προσώπων,» ανέφερε ο κ. Φωτίου ο οποίος τόνισε πως «είναι μια απαράδεκτη κατάσταση που προκαλεί τόσο πόνο και αγωνία καθημερινά για σχεδόν μισό αιώνα. Υπεύθυνη ανέφερε, για το μαρτύριο και τον πόνο που βιώνουν οι οικογένειες είναι η κατοχική δύναμη η οποία δημιούργησε και συντηρεί με τακτικισμούς και προσκόμματα την τραγωδία των αγνοουμένων σε βάρος των συμπατριωτών μας. Απαιτούμε και αναμένουμε από την κατοχική δύναμη να πάρει τις πολιτικές και ανθρωπιστικές αποφάσεις που απαιτούνται για να δοθεί τέρμα στην αγωνία και τον πόνο των συγγενών των αγνοουμένων μας,» είπε και τόνισε πως,

«εμείς μαζί με τους συγγενείς θα συνεχίσουμε τον δίκαιο και τίμιο αγώνα μας για διευκρίνηση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενού μας. Αυτό αποτελεί για μας καθήκον και υποχρέωση.»

Μαζί στη σκέψη μας για το θέμα των αγνοουμένων είναι πάντοτε και το εθνικό μας θέμα ανέφερε ο Επιτροπος Προεδριας ο οποίος τόνισε πως «Σαράντα οκτώ χρόνια πέρασαν από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο και η αδικία σε βάρος του λαού μας συνεχίζεται. Παρόλες τις δυσκολίες, η προσπάθεια της δικής μας πλευράς για την επιδίωξη μιας κοινά αποδεκτής και λειτουργικής λύσης συνεχίζεται. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει επανειλημμένα εκφράσει την ετοιμότητα μας για επανάληψη των διαπραγματεύσεων στη βάση της συμφωνημένης δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας, όπως αυτή ορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα και με το κεκτημένο της Ευρωπαϊκής Ένωσης.»

Μέγιστο χρέος μας είπε, «είναι να μην φανούμε κατώτεροι όσων θυσιάστηκαν και μαρτύρησαν, όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας και όσων εξακολουθούν ακόμη να αγνοούνται με τους δικούς τους να συνεχίζουν να αγωνιούν για την τύχη τους, και να φεύγουν πολλοί από τη ζωή με πικρό το παράπονο μέσα τους για την εξαφάνιση των αγαπημένων τους.»

Για όλους αυτούς και για τις γενιές που έρχονται, έχουμε χρέος είπε ο κ. Φωτιου «να συνεχίσουμε ενωμένοι τον αγώνα μας εμμένοντας στο δίκαιο των θέσεων μας. Στόχος μας μια λύση που να καταργεί τα σύνορα και την κατοχή, να επανενώνει την πατρίδα μας και να διασφαλίζει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες όλων των νόμιμων πολιτών.»

Ο Γιακουμης Στυλιανου εκτελέστηκε εν ψυχρώ, κατά ένα ιδιαίτερα απεχθή και βάρβαρο τρόπο. Τότε, το 1974, που η Τουρκία πραγματοποίησε στην Κύπρο την δήθεν ειρηνευτική της επιχείρηση εκμεταλλευόμενη το προδοτικό πραξικόπημα που άνοιξε τις κερκόπορτες για να εισβάλει και να κατακτήσει με βίαιο τρόπο μέρος της πατρίδας μας.

Είναι και άλλες πολλές οι περιπτώσεις συμπατριωτών μας που έγιναν μάρτυρες ή έπεσαν θύματα της ίδιας βαρβαρότητας. Ακόμη και της βαρβαρότητας Τουρκοκυπρίων εξτρεμιστών που δρούσαν υπό τις οδηγίες και την κάλυψη των στρατευμάτων του Αττίλα. Η περίπτωση όμως του Γιακουμή Στυλιανού ξεχωρίζει. Ξεχωρίζει γιατί υπερβαίνει κάθε όριο αγριότητας και απάνθρωπης συμπεριφοράς που αντιβαίνει τους βασικούς κανόνες και αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του δικαίου του πολέμου.

Η σύζυγος του Ελένη και ο γιός τους Ανδρέας πρέπει σίγουρα να έχουν ακόμα στη σκέψη τους πολύ έντονες τις εικόνες της άγριας εν ψυχρό εκτέλεσής του από Τούρκο αξιωματικό. Μπροστά στα έντρομα μάτια τους ένας αξιωματικός του Αττίλα άρχισε να κτυπά με το πιστόλι του επανειλημμένα το κεφάλι του Γιακουμή Στυλιανού, για να τον πυροβολήσει στη συνέχεια και να πέσει αιμόφυρτος χωρίς αναπνοή, χωρίς ζωή, στο έδαφος.

Και ως να μην έφθανε αυτό, ο Τούρκος αξιωματικός επεδίωξε αμέσως μετά να κάνει το ίδιο και στον 15χρονο τότε Ανδρέα. Σύμφωνα με το ιστορικό της, υπόθεσης η επανάληψη της άνανδρης και βάρβαρης πράξης σε βάρος και του Ανδρέα απετράπη την τελευταία στιγμή.

Ο Γιακουμής Στυλιανού ο οποίος γεννήθηκε στη Γύψου την 1η Ιουλίου 1932, ήταν έγγαμος και πατέρας τεσσάρων παιδιών.

Τα οστά του εκτάφηκαν από το Κοιμητήριο Γύψου κατά τη διάρκεια εκταφών της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων

Αποχαιρετούμε σήμερα τον Γιακουμή Στυλιανού και τιμούμε με ευγνωμοσύνη την μνήμη του. Ευχόμαστε η δικαιοσύνη να λάμψει σύντομα στο νησί μας και ελεύθεροι και ασφαλείς να επιστρέψουμε στη Γύψου και στα άλλα κατεχόμενα χωριά και τις πόλεις μας. Αυτό θα το ήθελε πάρα πολύ και ο ίδιος ο Γιακουμής Στυλιανού κατέληξε στην ομιλία του ο Φώτης Φωτιου.

Μ.Χ