«Οι Άθλιοι», του Βίκτωρος Ουγκώ από το Λύκειο Αρχ. Μακαρίου Γ’ Δασούπολης

Η επιλογή του συγκεκριμένου έργου φαίνεται δεν είναι άσχετη με την εποχή που ζούμε καθώς όπως αναφέρει η φιλόλογος που σκηνοθέτησε και επιμελήθηκε την παράσταση Ρένα Γιαβρή στο σημείωμα της ότι σε μια εποχή που οι ηθικές αξίες και η ανθρώπινη οντότητα δοκιμάζονται το παράδειγμα ενός ανθρώπου όπως ο Γιάννης Αγιάννης αποτελεί για τους νέους πρότυπο ήθους και προσφοράς. Το ότι ένας άνθρωπος, προσθέτει, δίνει τον εαυτό του ιερό σφάγιο για μια ιδέα αναμφισβήτητα μπορεί να αποτελέσει παράδειγμα για τους σύγχρονους νέους που καθημερινά δοκιμάζονται με πολλές και ποικίλες προκλήσεις.

Η σκηνοθέτιδα αναφέρεται επίσης στον τεράστιο κόπο που κατέβαλαν τα παιδιά που παρά το φόρτο εργασίας τους έκαναν ατέλειωτες πρόβες τα Σαββατοκύριακα και καλεί το κοινό να αγκαλιάσει την προσπάθεια τους.

Λίγα λόγια για την υπόθεση των «Αθλίων»:

Ο Γιάννης Αγιάννης, ένας πεινασμένος νέος, συλλαμβάνεται για κλοπή και περνά σχεδόν δύο δεκαετίες στα κάτεργα. Όταν αποφυλακίζεται, γνωρίζει τον φιλάνθρωπο και μεγαλόψυχο επίσκοπο που κάνει να φωλιάσει μέσα του το σπέρμα του καλού. Χρόνια μετά, ως δήμαρχος πλέον, μιας παραλιακής πόλης, και έχοντας αλλάξει ταυτότητα, ευημερεί και προσφέρει στο κοινωνικό σύνολο.

Ο άτεγκτος όμως αστυνομικός επιθεωρητής Ιαβέρης σαν λαγωνικό βρίσκεται πάντα στα ίχνη του προσπαθώντας να τον ξετρυπώσει. Ο Αγιάννης γνωρίζει κάποτε μια ετοιμοθάνατη γυναίκα, τη Φαντίνα, και υπόσχεται να προστατεύσει το παιδί της, την Τιτίκα, την οποία η μητέρα της είχε εμπιστευθεί σε ένα ζευγάρι διεφθαρμένων ταβερνιάρηδων, τους Θεναρδιέρους. Ο Αγιάννης θα μεγαλώσει σαν παιδί του την Τιτίκα, έχοντας εν τω μεταξύ καταφύγει στο Παρίσι.

Τα χρόνια περνούν και η Τιτίκα θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί τον Μάριο, γιο στρατηγού του Ναπολέοντα που σκοτώθηκε στο Βατερλό. Ο έρωτας των δύο νέων θα έχει αίσιο τέλος, αφού όμως μεσολαβήσουν εξεγέρσεις, θάνατοι, χωρισμοί και επανασυνδέσεις, προδοσίες και διασώσεις. Ο Γιάννης Αγιάννης, έχοντας εξιλεωθεί για το παρελθόν του, θα πεθάνει ευτυχισμένος στα χέρια των παιδιών του, που θα αναγνωρίσουν κι αυτά, όπως εξάλλου κι ο διώκτης του Ιαβέρης, την ηθική του ανωτερότητα και αυταπάρνηση.

Τι είδους έργο είναι, λοιπόν, οι «Άθλιοι»; Ένα έργο αρχέτυπο και κιβωτός, που περιλαμβάνει από μια αθάνατη ιστορία αγάπης μέχρι μια σχεδόν αστυνομική περιπέτεια καταδίωξης, από ένα ιστορικο-κοινωνικό σχόλιο των επαναστάσεων και του 19ου αιώνα μέχρι μια φιλοσοφική-θρησκευτική μελέτη για την αμαρτία, την τιμωρία και την πορεία ενός ανθρώπου προς τη λύτρωση και την εξιλέωση, από τον προβληματισμό για τα αιώνια ανθρώπινα ζητήματα μέχρι έναν νοσταλγικό ύμνο του εξόριστου συγγραφέα για την πόλη του Παρισιού.

Πρόκειται αναμφίβολα για ένα βιβλίο — έργο της παγκόσμιας λογοτεχνικής κληρονομιάς, τη βίβλο του Ρομαντισμού, που έχει κερδίσει επάξια έπειτα από ενάμιση αιώνα ζωής τον τίτλο του κλασσικού.

Οι παραστάσεις μας θα πραγματοποιηθούν στο Σατιρικό Θέατρο, στις 7 και 8 Μαρτίου και ώρα 8 το βράδυ.

Όλα τα χρήματα από τις παραστάσεις θα διατεθούν για τις ανάγκες μαθητών του Σχολείου που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα.

Επιμέλεια: Στέλλα Ολυμπίου

Πηγή: ΓΤΠ