Ο απολογισμός των Ολυμπιακών Αγώνων του Ρίο

Με τα προβλήματα ασφάλειας, τα άδεια γήπεδα και την έλλειψη Ολυμπιακής ατμόσφαιρας, το «Ρίο 2016» μένει στην ιστορία ως μία από τις χειρότερες Ολυμπιάδες των τελευταίων χρόνων, παρά τις προσπάθειες της ΔΟΕ να «χρυσώσει το χάπι», με τον πρόεδρο Τόμας Μπαχ να λέει σε συνέντευξη Τύπου το Σάββατο (20/08) ότι οι Αγώνες του Ρίο έχουν αποκτήσει «εικονικό στάτους» λόγω της αγωνιστικής απόδοσης των αθλητών και του όμορφου σκηνικού της πόλης.

Σύμφωνα με τον κ. Μιλτιάδους, με εξαίρεση το Ολυμπιακό Πάρκο και μέσα και γύρω από τα στάδια, πουθενά αλλού στο Ρίο δεν αντιλαμβανόσουν ότι η πόλη διοργάνωνε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από το κέντρο της πόλης, στο άγαλμα του Ιησού του Λυτρωτή, στην παραλία Κοπακαμπάνα, δεν υπήρχε η αίσθηση της γιορτής. Οι Καριόκας δεν γιόρτασαν τους Ολυμπιακούς, κάτι που οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην οικονομική και πολιτική κρίση που ταλαιπωρεί τη χώρα και την κοινωνική απέχθεια για τους Αγώνες.

Η συντριπτική πλειοψηφία των συμμετεχόντων στους Ολυμπιακούς είδε την Φλόγα, το σύμβολο των Αγώνων, για μόλις λίγα λεπτά, στην τελετή έναρξης. Μετά την αφή στο βωμό στο Μαρακανά, η Φλόγα μεταφέρθηκε σε κάποια πλατεία στο εμπορικό κέντρο της πόλης, κοντά στο λιμάνι, μπροστά από την εκκλησία Candelaria.

Το γεγονός ότι οι Βραζιλιάνοι παρέταξαν χιλιάδες στρατιώτες και αστυνομικούς στα στάδια και σε κεντρικά σημεία της πόλης, όπου έκαναν επίδειξη δύναμης με τα όπλα τους, δεν αλλάζει το γεγονός πως οι Ολυμπιακοί του 2016 ήταν οι πλέον επικίνδυνοι για τους ξένους επισκέπτες. Μπορεί ο Ράιαν Λόχτι τελικά να είπε ψέματα ότι τον έκλεψαν, όμως δεν ήταν ψέματα τα δεκάδες περιστατικά που είδαν το φως της δημοσιότητας. Οι δρόμοι του Ρίο ήταν επικίνδυνοι για τον κόσμο και τους ξένους επισκέπτες.

Η πράσινη πισίνα στο κολυμβητήριο Μαρία Λενκ στο Ολυμπιακό Πάρκο κατάντησε ανέκδοτο, ενώ τα νερά της Μαρίνας ντα Γκλόρια όπου έγινε η ιστιοπλοΐα και της λιμνοθάλασσας Λαγκόα, όπου διεξήχθη η κωπηλασία, ήταν μολυσμένα και επικίνδυνα για την υγεία των αθλητών.

Η εικόνα με πολλά άδεια καθίσματα, ακόμη και στα σημαντικότερα γεγονότα, όπως ο στίβος, ήταν δυσάρεστη. Οι διοργανωτές επιχείρησαν να βρουν διάφορες δικαιολογίες, όπως το ότι ο κόσμος αγόρασε εισιτήρια αλλά επέλεξε να μείνει στα fan zones έξω από τα στάδια και όχι να εσέλθει στο στάδιο. Αλλά η ουσία είναι πως σημαντικό μέρος των εισιτηρίων έμεινε αδιάθετο, σε πλήρη αντιδιαστολή με το Λονδίνο όπου οι θεατές κατέβηκαν μαζικά.

Ακόμη και στελέχη της ΔΟΕ αναγκάστηκαν να τοποθετηθούν στο συγκεκριμένο θέμα. Η γιούχα σε βάρος του Ρενό Λαβιλενί στην απονομή των μεταλλίων, η γιούχα προς άλλους αθλητές και άλλα αρνητικά περιστατικά από τους Βραζιλιάνους θεατές, προκάλεσαν άσχημες εντυπώσεις.

Σε μια πόλη με πολλά οικονομικά προβλήματα, οι επισκέπτες αναγκάστηκαν να χρυσοπληρώσουν διάφορα αγαθά. Το μικρό μπουκαλάκι νερό στα στάδια και στο Κέντρο Τύπου κόστιζε μεταξύ 2 και 4 ευρώ, το αναψυκτικό 4 ευρώ, τα σνακς 4-5 ευρώ.

Στα θετικά των αγώνων, σύμφωνα πάντα με τον κ. Μιλτιάδους, είναι το γεγονός ότι οι εθελοντές και ο κόσμος ήταν φιλικοί προς τους ξένους επισκέπτες και παρόλο που η πλειοψηφία των Βραζιλιάνων δεν μιλά αγγλικά, ο κόσμος ήταν έτοιμος να σε βοηθήσει, με προθυμία.

Ο κ. Μιλτιάδους παρατήρησε επίσης ότι πριν τέσσερα χρόνια στο Λονδίνο οι δημοσιογράφοι ήταν υποχρεωμένοι να ξοδέψουν 150 ευρώ για να αποκτήσουν ίντερνετ, στο Ρίο οι διοργανωτές πρόσφεραν δωρεάν πρόσβαση στο διαδίκτυο μέχρι και στα λεωφορεία, βοηθώντας πολύ το έργο των ΜΜΕ. Όσο για τα μεταφορικά, παρά τις δυσκολίες λόγω της κίνησης και του χάους στους δρόμους του Ρίο, αυτά κύλησαν κυρίως χωρίς προβλήματα. Η ύπαρξη της Ολυμπιακής λωρίδας βοήθησε και δεν υπήρξαν ιδιαίτερες καθυστερήσεις στα δρομολόγια των εκατοντάδων λεωφορείων.

Σε μια διοργάνωση που κόστισε πολλά λεφτά για μια ήδη πτωχευμένη πόλη και πολιτεία, το θετικό είναι πως τα στάδια θα αποκτήσουν χρήση και μετά τους Αγώνες. Το μπιτς βόλεϊ έγινε σε προσωρινό στάδιο στην Κοπακαμπάνα, ενώ ο στίβος, οι τελετές, το ποδόσφαιρο, το βόλεϊ, το πόλο, οι καταδύσεις και η γυμναστική έγιναν σε στάδια που ήδη υπήρχαν και απλώς ανακαινίστηκαν. Η μεγάλη κατασκευή που έγινε ήταν το Ολυμπιακό Πάρκο στην περιοχή Μπάχα ντα Τιζούκα, εκεί όπου κάποτε υπήρχε φαβέλα και μετέπειτα πίστα της F1. Κτίστηκε κολυμβητήριο, τρία μεγάλα κλειστά καθώς και γήπεδα τένις, που προστέθηκαν στην αρένα γυμναστικής και στο παλαιό κολυμβητήριο («Μαρία Λενκ»). Όλα αυτά μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες θα μετατραπούν στο εθνικό κέντρο προπόνησης της Βραζιλίας, στα πρότυπα αντίστοιχων κέντρων άλλων μεγάλων χωρών. Επιπλέον, το επιβλητικό κλειστό του χάντμπολ στο Ολυμπιακό Πάρκο θα αποσυναρμολογηθεί και θα επαναστηθεί σε τέσσερα σχολεία.

Πηγή : ΚΥΠΕ