Δίγλωσση έκδοση ποιημάτων του Κυριάκου Χαραλαμπίδη

Τα 70 ποιήματα της ανθολογίας επιλέχθηκαν από 11 συλλογές, την πλειοψηφία των οποίων εξέδωσε ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης στην Αθήνα, από το ντεμπούτο του, το 1961, μέχρι το πιο πρόσφατο έργο του, το 2017. Η επιλογή τους, που δεν αποδείχθηκε καθόλου εύκολη υπόθεση, δεδομένης της ποικιλίας των θεμάτων, καθώς και του αριθμού των ηρώων της ελληνικής μυθολογίας και της ιστορίας της Κύπρου που συναντάμε στα ποιήματά του, είχε ως σκοπό να προσφέρει μια συνολική εικόνα της εξέλιξης ενός ποιητή κατά τις έξι σχεδόν δεκαετίες που βρίσκεται στο πρώτο πλάνο της λογοτεχνικής σκηνής τόσο της χώρας του, όσο και της Ελλάδας.

Η έκδοση προσφέρει στον αναγνώστη όλα τα απαραίτητα στοιχεία για τη συνάντηση με αυτόν τον σπουδαίο ποιητή της Κύπρου. Ένας εκτεταμένος χρονολογικός πίνακας παρουσιάζει τη βιογραφία και την πορεία του, επισημαίνοντας την απήχηση που είχε κάθε έργο του στην αντίληψη των κριτικών και των συγγραφέων που του αφιέρωσαν βιβλία.

Στην εισαγωγική μελέτη, ο καθηγητής νεοελληνικής λογοτεχνίας Θεοδόσης Πυλαρινός, προσεχτικός παρατηρητής των κυπριακών γραμμάτων, αναλύει κάθε συλλογή του, επισημαίνοντας την εξέλιξη της θεματικής και του ποιητικού του λόγου μέσα στον χρόνο. Κατά την άποψή του, «ο Χαραλαμπίδης είναι λόγιος ποιητής, είναι poeta doctus, από τους εκφραστικότερους κήρυκες του ασύνορου ελληνισμού, της ιδέας που εκλύεται από τη σύνθεση θεωρίας και πράξης όχι μόνο στον παραδοσιακό εθνικό χώρο, αλλά και στις χαμένες πατρίδες και στις κινδυνεύουσες πατρογονικές εστίες και στην ελληνική διασπορά... Βασικό γνώρισμα του έργου αυτού είναι η παρακολούθηση στον χρόνο της μυθικής και ιστορικής διαδρομής του ελληνισμού, η αναγωγή στις αρχές του και η αξιοποίησή τους στο παρόν‧ η οικουμενική εν τέλει διάστασή του».

Παρότι ποιήματά του συμπεριλαμβάνονται σε συλλογές κυπριακής ποίησης που εκδόθηκαν τα τελευταία χρόνια στη Ρουμανία, ο ποιητής δεν κρύβει τη χαρά του για τη μετάφραση των 70 ποιημάτων του «σε μια γλώσσα που τόσο πολύ με συγκινεί για τα πολιτισμικά και ιστορικά της συμφραζόμενα. Και μόνο ο συλλαβισμός της λέξης Ρουμανία, διεγείρει μέσα μου αναπόδραστες συγκινήσεις μύθου και ιστορίας, επαναφέρει σχέσεις και ανασυντάσσει μνήμες και δεσμούς με τον οικουμενικό Ελληνισμό, που μία ουσιώδης πτυχή του φωλιάζει στη ζεστή αγκαλιά της. Η Ρομανία, η παλαιά Μολδοβαλαχία έχει κάτι να πει στην ψυχή του νεότερου Έλληνα, όσο αυτός διαθέτει ακόμα τη δύναμη να στοχάζεται και να θυμάται».

Πηγή: ΚΥΠΕ