Πρεμιέρα έκανε το βραβευμένο θεατρικό έργο “Το Ρόδο της Δαμασκού”

Πρεμιέρα έκανε χθες το θεατρικό έργο «Το Ρόδο της Δαμασκού» της Μαρίνας Αθανασίου-Τάκη, που ανέβασε η Θεατρική Σκηνή Παρέμβασις, η οποία ιδρύθηκε το 2021 με έδρα την επαρχία της Πάφου.

Σε δηλώσεις της στο ΚΥΠΕ η συγγραφέας και σκηνοθέτιδα Μαρίνα Αθανασίου – Τάκη σημειώνει πως η Θεατρική Σκηνή Παρέμβασις το κοινό κατέκλυσε τη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Πάφου και υποδέχτηκε την παράσταση με μεγάλο ενθουσιασμό. Η πρεμιέρα, σημείωσε, άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις.

Σύμφωνα με την κ. Αθανασίου – Τάκη, το κοινό κλήθηκε για μία ώρα και κάτι, όσο διαρκεί η παράσταση, να μπει στα παπούτσια του «Άλλου», του «Ξένου», δοκιμάζοντας τις αντοχές του και καλούμενο να απαντήσει σε πολλαπλά ερωτήματα.

Η παράσταση, συνέχισε, δεν θα μπορούσε να λάβει χώρα πουθενά αλλού παρά μόνο σε σημεία της πόλης μας που συνδέονται με τον πόλεμο και την προσφυγιά και που δυστυχώς, για όλους μας, όπως είπε αυτά είναι πολλά... 

Σχετικά με την ταυτότητα της παράστασης, στην ερμηνεία είναι η Ευανθία Πολυβίου, στη δραματουργία εφαρμοσμένου θεάτρου (Applied Theatre) η Έλενα Πολυβίου, στη σκηνογραφία η Παναγιώτα Μιχαήλ και στην κινησιολογία η Μαρίνα Κλεάνθους.

Η νεοσύστατη θεατρική ομάδα της Πάφου εργάστηκε πάνω στη θεματική «μετανάστευση-προσφυγιά», προγραμματίζοντας ως πρώτη παραγωγή το βραβευμένο με Α΄ βραβείο από την Ένωση Θεατρικών Συγγραφέων Κύπρου «Το Ρόδο της Δαμασκού» της Μαρίνας Αθανασίου-Τάκη. 

Σύμφωνα με την κ. Αθανασίου, πρόκειται για το μονόλογο μιας μετανάστριας σε ένα προσφυγικό καταυλισμό. Η Wardah είναι δασκάλα πρόσφυγας από τη Συρία, θύμα του πολέμου. Μετά από μια άσχημη περιπέτεια στη θάλασσα, κατέληξε σε ένα προσφυγικό καταυλισμό ως αιτήτρια πολιτικού ασύλου. Η ιστορία της κινείται μεταξύ παρόντος και παρελθόντος, λογικής και φαντασίας. Μέσα από τον μονόλογό της ο θεατής πληροφορείται για την όμορφη ζωή της στη Συρία πριν από τον εμφύλιο πόλεμο, αλλά και για τα βιώματά της κατά τη διάρκεια αυτού. Η ζωή της στην καινούργια πατρίδα είναι δύσκολη, αφού τυγχάνει ρατσιστικής συμπεριφοράς από τους ντόπιους. «Άνθρωπος από άνθρωπο διαφέρει» λέει η ηρωίδα.

Συνεπώς, η παράσταση παίρνει τη μορφή του site-specific theatre και παρουσιάζεται σε μια γειτονιά προσφύγων (Μικρασιάτες, Αρμένιοι, Ελληνοκύπριοι...), σε ένα εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο με βαριά ιστορία και σε μια συνοικία, όπου η προσφυγιά βιώθηκε και βιώνεται ποικιλοτρόπως. Επιχειρείται να ανασυρθούν αναμνήσεις και αισθήσεις από το κοινό της πόλης, στοχεύοντας σε μια βιωματικότερη σύνδεσή του με τους χώρους, μέσα από μια νέα νοηματοδότηση του κειμένου.

Οι παραστάσεις συνεχίζονται σήμερα 20 Οκτωβρίου & 7 Νοεμβρίου στην αυλή της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Πάφου. Επίσης στις 24 & 25 Οκτωβρίου στο Παλαιό ΚΕΝ Γεροσκήπου, στις 2 Νοεμβρίου στο θεατράκι στην περιοχή Σπηλιές στον Μούτταλο και στις 16 Νοεμβρίου στο Θέατρο Πανόραμα στο Δάλι (Λευκωσία) 8μ.μ.

Σημειώνεται πως στο πλαίσιο συνεργασίας της με τοπικούς φορείς της πόλης της Πάφου, η Θεατρική Σκηνή Παρέμβασις, ξεκίνησε συνεργασία σε θεσμική βάση με το Πετρίδειον Ίδρυμα, το οποίο θέλοντας να ενισχύσει την προσπάθεια αυτή, επιδότησε την παράσταση στις 7 Νοεμβρίου, που θα λάβει χώρα στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών Πάφου. Πρόκειται για την τελευταία παράσταση και τα εισιτήρια θα διατεθούν δωρεάν σε συμπολίτες μας, οι οποίοι δεν είχαν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν τις παραστάσεις για διάφορους λόγους.