Χαμπής - Από τη Ζωγραφική στη Χαρακτική, 1970 -1982

Εγκαίνια της νέας έκθεσης στο Δημοτικό Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή. Τα εγκαίνια θα τελέσει δήμαρχος Λευκωσίας Κωνσταντίνος Γιωρκάτζης την Παρασκευή 3 Ιουνίου στις 20:30

Ο Χαμπής έχει αφιερώσει όλη την καλλιτεχνική του ζωή στη χαρακτική, δημιουργώντας ξυλογραφίες, λιθογραφίες, οξυγραφίες αλλά προπάντων λινογραφίες και μεταξοτυπίες. Σχεδόν όλα τα έργα του μαρτυρούν τη βαθιά του αγάπη για την Κύπρο. Σε πολλά από τα έργα του απεικονίζει τοπία, παραδοσιακά στοιχεία της αρχιτεκτονικής και της τέχνης από την αρχαιότητα, καθώς και σκηνές από τα έθιμα του τόπου του.

Ένα μεγάλο μέρος του έργου του αποτελείται από εικονογραφήσεις κυπριακών παραμυθιών, όπου συχνά δημιουργεί ενιαίες συνθέσεις κειμένου-εικόνας, όπως στα παλιά ξυλογραφικά βιβλία. Μέσα από τις σειρές χαρακτικών από παραμύθια όπως Το Βασιλόπουλο της Βενεδιάς και ο Σπανός τζαι οι Σαράντα Δράτζοι, το έργο του έγινε ευρέως γνωστό στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό.

Και ενώ δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η δουλειά του χαράκτη Χαμπή διείσδυσε σε όλα τα κοινωνικά στρώματα και αγαπήθηκε όσο λίγων ντόπιων καλλιτεχνών, η περιοδική έκθεση στο Δημοτικό Μουσείο Χαρακτικής Χαμπή με τίτλο “Χαμπής - Από τη Ζωγραφική στη Χαρακτική, 1970 - 1982” μας προσφέρει μια σπάνια ευκαιρία να γνωρίσουμε λιγότερο γνωστές πτυχές του καλλιτέχνη και του έργου του, ιχνηλατώντας την καλλιτεχνική του εξέλιξη από τα πρώτα του βήματα μέχρι τα φορτισμένα πολιτικά έργα των χρόνων μετά την εισβολή.

Προτείνει ένα ταξίδι στα πρώτα βήματα του Χαμπή στην τέχνη της χαρακτικής, ξεκινώντας με τα πρώτα ζωγραφικο-ξυσμένα του έργα του 1970, καταλήγοντας στα έργα που δημιούργησε μέχρι το τέλος των σπουδών του το 1982.

Πρόκειται για μια επιλογή κάποιων από τα πιο εμβληματικά έργα της πρώιμης περιόδου του, τα οποία φιλοτέχνησε αρχικά ως αυτοδίδακτος, μετά τα πρώτα μαθήματα του κοντά στον Α. Τάσσο και αργότερα στα χρόνια των σπουδών του στην Ακαδημία «Σούρικωβ» στη Μόσχα. Έργα διαμαρτυρίας τα περισσότερα, μαρτυρούν την αγωνία του καλλιτέχνη στην ταραγμένη εκείνη περίοδο και την βαθιά του ανησυχία για το μέλλον του τόπου του.

Ο Χαμπής πιστεύει επίμονα στην ιδέα πως ο καλλιτέχνης έχει υποχρέωση να απευθύνεται στον απλό άνθρωπο και για αυτό το λόγο συστρατεύεται μαζί του. Αυτή είναι η ιδέα που του εμβολίασαν οι δάσκαλοί του από το ξεκίνημα της πορείας του και την υπηρετεί με απόλυτη συνέπεια μέχρι σήμερα. Η τέχνη και ο πολιτισμός του τόπου του είναι το οπλοστάσιο του.

Νέος και αυτοδίδακτος ακόμη δημιουργεί τα πρώτα του έργα με εμφανή τα σημάδια μιας προσωπικής σφραγίδας φορτισμένα από την ταραγμένη περίοδο που βιώνει: οι μαθητές του Παγκυπρίου Γυμνασίου πετροβολούν τους Άγγλους αποικιοκράτες, ο εμφύλιος στην Ελλάδα, οι βομβαρδισμοί στην Τυλληρία, η δικτατορία στην Ελλάδα. Ακολουθούν κατά την περίοδο των σπουδών πιο ώριμα έργα όπως “Η Κύπρος μετά την Ανεξαρτησία”, η αυτοπροσωπογραφία του ως πρόσφυγας μπροστά στο πατρικό του σπίτι στο κατεχόμενο χωριό του την Κοντέα, καθώς και η σειρά χαρακτικών έργων για το πραξικόπημα, την εισβολή και την προσφυγιά.

Στην έκθεση παρουσιάζονται επίσης χαρακτικά έργα που ο Χαμπής δημιούργησε με τοπία της Μόσχας καθώς και εικονογραφημένα ρωσικά παραμύθια.

ΓΑ