Η Αλεξάνδρα Ατταλίδου αποχωρεί από τους Οικολόγους

Την αποχώρησή της από το Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών ανακοίνωσε Αλεξάνδρα Ατταλίδου, επικαλούμενη έξι λόγους, μεταξύ των οποίων, τη διάσταση με τις αρχές και αξίες των Πρασίνων της Ευρώπης, οι οποίες «δεν της άφησαν άλλο περιθώριο» από την αποχώρησή της.

Η κ. Ατταλίδου επικαλείται την «αδιέξοδη στάση» του Κινήματος στο Κυπριακό, τις «αήθεις επιθέσεις» μελών της Κεντρικής και της Πολιτικής του Κινήματος εναντίον τόσο της ίδιας όσο και του Χαράλαμπου Θεοπέμπτου για το δικαίωμα τεκνοθεσίας για ζευγάρια που έχουν υπογράψει το Σύμφωνο Συμβίωσης, αλλά και «εκδικητική συμπεριφορά» από τα συλλογικά όργανα του κόμματος για την επιλογή της να στηρίξει δημόσια την υποψηφιότητα Ανδρέα Μαυρογιάννη στις προεδρικές εκλογές.

Στην ανακοίνωσή της, η κ. Ατταλίδου αναφέρει ότι ενημέρωσε για την απόφαση αποχώρησης της το Κίνημα και συμπληρώνει: «Η απόφαση αυτή είναι αποτέλεσμα σειράς γεγονότων που ήρθαν να επιβεβαιώσουν πως το Κίνημα Οικολόγων βρίσκεται σε διάσταση με αρχές και αξίες των Πρασίνων της Ευρώπης τις οποίες ανεπιφύλακτα υιοθετώ ως δικές μου, και τα οποία δεν μου άφησαν άλλο περιθώριο από την αποχώρηση μου».

Παραθέτοντας τους λόγους αποχώρησής της, η κ. Ατταλίδου αναφέρεται στην επιλογή του κόμματος να μην πάρει θέση στις πρόσφατες προεδρικές εκλογές, «συμβάλλοντας στην ουσία στην εκλογή ενός πολιτικού ο οποίος ήταν ευρέως αποδεκτό ότι αποτελεί συνέχεια της διακυβέρνησης Αναστασιάδη», προσθέτοντας ότι η μέχρι σήμερα εικόνα της κυβέρνησης του Νίκου Χριστοδουλίδη θεωρώ ότι «επιβεβαιώνει το λανθασμένο της συγκεκριμένης επιλογής».

Για το Κυπριακό, η κ. Ατταλίδου θεωρεί πως η στάση του κόμματος στο Κυπριακό είναι αδιέξοδη, αναφέροντας ότι οι θέσεις που το κόμμα εκφράζει στο εθνικό θέμα έχουν ξεπεραστεί από τα ίδια τα γεγονότα.

Αναφέρεται επίσης σε αριθμό δημόσιων τοποθετήσεων που δεν συνάδουν με τις δεδηλωμένες θέσεις των Πρασίνων, όπως την ανέγερση φραχτών, που συγκεκαλυμμένα προωθούν την ξενοφοβία, επιτείνουν το ρατσισμό, θέσεις που έχουν στελέχη για πολιτικές που αφορούν νομοσχέδια για μεγάλες αναπτύξεις και glamping θέτουν σε κίνδυνο το περιβάλλον και είναι εκ διαμέτρου αντίθετες με την οικολογική θεωρία.

Κάνοντας λόγο για «αδυναμία του κόμματος να παράξει συγκεκριμένες και ολοκληρωμένες πολιτικές προτάσεις σε σημαντικούς τομείς όπως κοινωνικά ζητήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα συμπεριλαμβανομένων των ατόμων της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, την Οικονομία, το Μεταναστευτικό και το Κυπριακό, η κ. Ατταλίδου προσθέσει πως «αυτό έχει ως αποτέλεσμα στελέχη να εκφράζουν αντίθετες μεταξύ τους θέσεις, δημιουργώντας σύγχυση αφενός ως προς το τι πρεσβεύει το Κίνημα και αφετέρου αν οι θέσεις που εκφράζονται βρίσκονται στο φιλελεύθερο και προοδευτικό τόξο ή αν τελικά το κόμμα βρίσκεται πιο κοντά στον συντηρητισμό που με συγκεκαλυμμένο τρόπο προάγει τη ξενοφοβία και την ομοφοβία».

Αναφέρεται επίσης σε «εκδικητική συμπεριφορά από τα συλλογικά όργανα του κόμματος μετά την επιλογή μου να στηρίξω δημόσια την υποψηφιότητα Μαυρογιάννη», κάνοντας λόγο για «αντικαταστατική προσπάθεια φίμωσης της.

Η κ. Ατταλίδου σημειώνει περαιτέρω ότι παρά τις πιο πάνω διαφωνίες «παρέμεινα στο κόμμα τους τελευταίους εφτά μήνες και έδωσα τον αγώνα μου εντός και εκτός Βουλής αναμένοντας- σύμφωνα και με τις διαβεβαιώσεις που είχα λάβει- τη διεξαγωγή μιας εποικοδομητικής συζήτησης με στόχο την επικαιροποίηση των θέσεων του Κινήματος, η οποία θα επέτρεπε την υιοθέτηση θέσεων και πρακτικών που να συνάδουν με τις θέσεις του Μανιφέστο των Πρασίνων».

«Είναι πλέον προφανές ότι μια τέτοια συζήτηση είναι ανέφικτη, αφού το Κίνημα δεν δείχνει καμιά διάθεση για άνοιγμα προς την κοινωνία, ανανέωση και εκσυγχρονισμό», προσθέσει η κ. Ατταλίδου σημειώνοντας πως «αυτό επιβεβαιώνεται και από τη δυσκολία εξευρέσεως αξιόλογων στελεχών για τα ψηφοδέλτια του Κινήματος, αφού για κάποιους πρώτιστος στόχος είναι η διασφάλιση του ελέγχου του Κινήματος αντί η προσπάθεια διεύρυνσης της απήχησης του μέσα από προτάσεις και πολιτικές που θα του επιτρέψουν να αναδειχθεί σε ένα πρωτοπόρο, σύγχρονο και ευρωπαϊκό κόμμα που θα συμβάλλει καθοριστικά στη διαμόρφωση του δημόσιου διαλόγου».

Τέλος εκφράζει ευχαριστίες προς τον Πρόεδρο του Κινήματος «με τον οποίο συνεργάστηκα άριστα, αλλά και πολλά μέλη και λαμπρά στελέχη, ειδικά από τη νέα γενιά των Οικολόγων, για την στήριξη και συμπαράσταση».

Δ.Κ.