Παραγωγικότητα: «Θύμα» της παγκοσμιοποίησης

Η μελέτη δείχνει ότι καθώς οι αγορές και οι αλυσίδες τροφοδοσίας έχουν διασυνδεθεί πλέον πιο στενά από ποτέ με διασυνοριακά δεσμά, είναι πιο εύκολο οι παραγωγικές ζημιές που θα υποστεί μια χώρα λόγω της κλιματικής αλλαγής, να μεταδοθούν και στις άλλες.
Οι ερευνητές του Ινστιτούτου Ερευνών για τις Επιπτώσεις του Κλίματος στο Πότσνταμ, με επικεφαλής τη Λεόνι Βεντς, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό "Science Advances", μελέτησαν στοιχεία για 26 παραγωγικούς κλάδους σε 186 χώρες.
«Η μελέτη μάς δείχνει ότι από την αρχή του 21ου αιώνα η δομή του οικονομικού συστήματος έχει αλλάξει με τέτοιο τρόπο, που οι ζημιές στην παραγωγή σε ένα μέρος μπορούν πολύ πιο εύκολα να προκαλέσουν περαιτέρω ζημιές σε άλλες περιοχές» δήλωσε η Βεντς.
Η έρευνα επισημαίνει ότι από τη μια η παγκοσμιοποίηση έχει ενθαρρύνει τη δημιουργία ταχύτερων και αποτελεσματικότερων συστημάτων παραγωγής, αλλά από την άλλη έχει μειώσει τη διαφοροποίηση και συνεπώς την ανθεκτικότητα του διεθνούς οικονομικού συστήματος. Η ενίσχυση του συγκριτικού πλεονεκτήματος και της εξειδίκευσης, μεταξύ των χωρών, αφήνει την παγκόσμια οικονομία πιο εκτεθειμένη στις κλιματικές μεταβολές.
Στις Φιλιππίνες π.χ. παράγεται πια σχεδόν το μισό της παγκόσμιας παραγωγής καρυδέλαιου, ενός από τα δύο πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα φυτικά λίπη στην παραγωγή τροφίμων διεθνώς. Όταν η χώρα επλήγη από τυφώνα και η τοπική παραγωγή του προϊόντος σταμάτησε, ο οικονομικός αντίκτυπος ήταν παγκόσμιος.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι όσο ανεβαίνει η θερμοκρασία, τόσο πέφτει η παραγωγικότητα των εργαζομένων, καθώς εξαντλούνται πιο γρήγορα. Η νέα έρευνα δείχνει ότι, εξαιτίας της παγκοσμιοποίησης, αυτή η μειωμένη παραγωγικότητα μπορεί ευκολότερα να γίνει «μεταδοτική» από χώρα σε χώρα.
Μια μέση ετήσια θερμοκρασία 13 βαθμών Κελσίου θεωρείται η ιδανική για την παραγωγικότητα των εργαζομένων.

Πηγή: ΑΠΕ